ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କର୍ଣ୍ଣକୁ ଦେଇଥିଲେ ଏହି ତିନୋଟି ବଚନ, କେହି ଜାଣିନାହାନ୍ତି ଏହି ବଚନର ବିଷୟରେ
ବନ୍ଧୁଗଣ, ଆପଣମାନେ ମହାଭାରତ କଥା ଗୁଡିକ ଶୁଣିଥିବେ , ମହାଭାରତରେ ଏମିତି ଅନେକ ଯୋଦ୍ଧା ଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେହି ଯୋଦ୍ଧାଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ବୀର ବାହାଦୁର ଯୋଦ୍ଧା କର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ , ସେ କୌରବଙ୍କ ତରଫରୁ ଲଢିଥିଲେ , ଏହାପରେ ବି ସେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପ୍ରିୟ ଥିଲେ , କାରଣ ତାଙ୍କର ପବିତ୍ର ହୃଦୟ ଓ ମନ ସଫା ଥିଲା , ଏହା ସହ କର୍ଣ୍ଣ ବହୁତ ଭଲ ଗୁଣବାନ ବ୍ୟକ୍ତି ଥିଲେ , ଓ ସେ ଜଣେ ନିଡର୍ ଯୋଦ୍ଧା ସହ ତୀରବାଜୀରେ ତାଙ୍କୁ ପରାସ୍ତ କରିବାପାଇଁ କେହି ସକ୍ଷମ ହୋଇନଥିଲେ, କର୍ଣ୍ଣ ନିଜ ଛୁଆବେଲରୁ ବହୁତ ଦୁଃଖର ସାମ୍ନା କରିଥିଲେ , ଏହି ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନଙ୍କ ସବୁଠାରୁ ଭଲ ମିତ୍ର ବି ଥିଲେ , ଏହି କାରଣରୁ ମହାଭାରତ ଯୁଦ୍ଧ ପାଣ୍ତବଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଲଢାଯାଇଥିଲା , ଏହି କଥାକୁ ତ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି କର୍ଣ୍ଣ ବହୁତ ବଡ ଦାନୀ ଥିଲେ , ଏମିତି କୁହାଯାଏ କି ତାକୁ କିଛି ମାଗିଦେଲେ ସେ କେବେ ସେ ଜିନିଷ ପାଈଁ ମନା କରୁନଥିଲେ
ସେମିତି ତାଙ୍କୁ ପ୍ରାଣର ବାଜି ମାଗିଲେ ବି ସେ ଦେବାକୁ କୁଣ୍ଠାବୋଧ କରିନଥିଲେ । ଆଜି ଆମେ ଏହି ଲେଖର୍ ମାଧ୍ୟମରେ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ୍ ଜୀବନ ସହ ଯୋଡି ହୋଇଥିବା କିଛି ସୁଚନା ଦେବାକୁ ଯାଉଛୁ, ଓ ତାହା ସହ ସେହି ତିନୋଟି ବଚ୍ଚନ ବିଷୟରେ ସୁଚନା ଦେବୁ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଜୀ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ଅନ୍ତିମ ସମୟରେ ତାଙ୍କ ସହ ଥିଲେ । କୁନ୍ତି ପାଣ୍ତବଙ୍କ ମା ସହ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ମା ଥିଲେ , କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ଜନ୍ମ କୁନ୍ତି ଓ ପାଣ୍ତୁଙ୍କ ବିବାହ ପୁର୍ବରୁ ସୁର୍ଯ୍ୟଦେବତାଙ୍କ ଆଶିର୍ବାଦରୁ କୁନ୍ତି କର୍ଣ୍ଣଙ୍କୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଥିଲେ, ଏହି କାରଣରୁ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କୁ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ପୁଅ କୁହାଯାଏ , ସୁର୍ଯ୍ୟଦେବ ନିଜ ପୁତ୍ରକୁ ଏକ କବଚ ଦେଇଥିଲେ, ଯାହାର କାରଣରୁ ତାଙ୍କୁ କେହି ବି ପରାଜିତ କରିପାରୁନଥିଲେ, ଆଜିର ସମୟରେ କର୍ଣ୍ଣ ଏକ ମହାନ୍ ଯୋଦ୍ଧା ରୁପରେ ଜଣାଯାଆନ୍ତି , ସେ ନିଜ ପୁରା ଜୀବନରେ ପ୍ରତିକୁଳ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଯୋଡି ରହିଥିଲେ , ଏହି ହକରେ ,କିନ୍ତୁ ଏଥିରୁ କିଛି ମିଳିପାରିଲାନି । ଏମିତି କୁହାଯାଏ କି କର୍ଣ୍ଣ ସବୁଦିନ ନିୟମିତ ରୁପରେ ସୁର୍ଯ୍ୟଦେବତାଙ୍କୁ ଜଳ ଅର୍ପଣ କରୁଥିଲେ, ସେ କେଉଁ ବି ପରିସ୍ଥିତିରେ ନିଜ ଏହି ନିୟମ ଭାଙ୍ଗିନଥିଲେ, ଓସେହି ସମୟରେ କିଛି ବି ମାଗିନେଲେ ସେ କେବେ ମନା କରୁନଥିଲେ, କର୍ଣ୍ଣ ଅର୍ଜୁନ ଦୁହେଁ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଓ ବୀର ପୁରୁଷ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ପାଖରେ ତାଙ୍କ ବାପାଙ୍କ ଦିଆଯାଇଥିବା କବଚ ଥିଲା , ଏଥିପାଈଁ ସେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ଠାରୁ ଅଧିକା ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଜଣାଯାଉଥିଲେ, ଦ୍ୱିତୀୟପଟେ ଇନ୍ଦ୍ର ଦେବତା ଏହି କଥାରେ ବେଶୀ ଚିନ୍ତିତ ରହୁଥିଲେ କି କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ପାଖରେ କବଚ ଅଛି , ତେବେ ସେ ନିର୍ଣ୍ଣୟ ନେଲେ କି ଯେବେ ସୁର୍ଯ୍ୟଦେବତାଙ୍କୁ ସେ ଜଳ ଅର୍ପଣ କରିବେ ତେବେ ସେ ଦାନ ସ୍ୱରୁପ ସେ କବଚ ମାଗିନେବେ
ଯେବେ ସୁର୍ଯ୍ୟଦେବତାକୁ ଏହି ବିଷୟରେ ଜଣାପଡିଲା ତେବେ ସେ ତୁରନ୍ତ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କୁ ଚେତାବନୀ ଦେଇଥିଲେ କି ଜଳ ଅର୍ପଣ ନ କରିବାକୁ , କିନ୍ତୁ କର୍ଣ୍ଣ ତାଙ୍କ କଥାକୁ ଭୁକ୍ଷେପ ନକରି କହିଥିଲେ କି ମୁଁ କେବଳ ଦାନର ଭୟରୁ ନିଜ ବାପାଙ୍କ ଉପାସନା ଭାଙ୍ଗିପାରିବି ନାହିଁ । ଯେବେ ସୁର୍ଯ୍ୟ ଦେବତା ତାଙ୍କୁ ମନା କଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ମାନିଲେ ନାହିଁ , ଆଗାମୀ ସକାଳରେ ସୁର୍ଯ୍ୟ ଦେବତାଙ୍କୁ ଜଳ ଅର୍ପଣ କରିବାକୁ ନଦୀର ତଟରେ ପହଞ୍ଚିଲେ ଯେଉଁଠି ଇନ୍ଦ୍ରଦେବ ବ୍ରାହ୍ମଣ ରୁପରେ ପ୍ରଥମେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ, ଯେପରି ସେ ସୁର୍ଯ୍ୟଦେବଙ୍କ୍ ପୁଜା ସମାପ୍ତ କରି ଉଠିଲେ ତେବେ ଇନ୍ଦ୍ରଦେବ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଗଲେ ଓ କବଚ ମାଗିନେଲେ , ଓ ସେ ଖୁସିରେ ସେ କବଚ ଇନ୍ଦ୍ରଦେବଙ୍କୁ ଦେଇଦେଲେ , ଓ ଏହି କଥାରେ ଇନ୍ଦ୍ରଦେବ ପ୍ରସନ୍ନ ହୋଇକରି ଏକ ଅସ୍ତ୍ର ବି ଦେଇଥିଲେ , ଯାହା ତାଙ୍କ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ସେ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବେ , ଏମିତି କୁହାଯାଏ କି ଇନ୍ଦ୍ରଦେବ ଦାନରେ ନିଜ କବଚ ଦେବା ଯୁଦ୍ଧରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ହାତରେ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କ ସବୁଠାରୁ ହାର୍ ଅଟେ, ଏହାର୍ ଅତିରିକ୍ତ ଇନ୍ଦ୍ରଦେବଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଥିବା ଅସ୍ତ୍ରର ପ୍ରୟୋଗ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧର ପୁର୍ବରୁ କରିନେଇଥିଲେ, ଓ ତାଙ୍କ ଭଲକର୍ମ କାରଣରୁ କର୍ଣ୍ଣ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ବହୁତ ପାଖକୁ ଆସିଯାଇଥିଲେ ।
୧) ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପ୍ରଥମ ବଚନରେ କର୍ଣ୍ଣଙ୍କୁ ଜାତିର୍ ମଧ୍ୟରେ ଭେଦଭାବ ସମାପ୍ତ କରିବାକୁ କହିଥିଲେ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବରାବର ଦର୍ଜା ମିଳିପାରିବ ।
୨) ଦ୍ୱିତୀୟ ବଚନରେ କର୍ଣ୍ଣ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କହିଲେ କି ଯେବେ ସେ ନିଜ ଆଗାମୀ ଅବତାର ନେଇକରି ପୃଥିବୀକୁ ଆସିବେ ତେବେ ସେ ତାଙ୍କ୍ ରାଜ୍ୟରେ ଜନ୍ମ ନେବେ ,
୩) ନିଜ ଶେଷ ଓ ତୃତୀୟ ଚନରେ କର୍ଣ୍ଣ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ କହିଲେ କି ତାଙ୍କ ଦାହ ସଂସ୍କାର ଏମିତି ସ୍ଥାନରେ କରାଯାଉ ଯେଉଁଠି ପବିତ୍ର ଥିବ ଓ ସବୁ ପାପରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳିବ , ଯେଉଁଠି କେବେ କିଛି ଭୁଲ୍ ହୋଇନଥିବ
