ଜଣେ ମହିଳା ସବୁଦିନ ମନ୍ଦିର ଯାଉଥିଲେ , ଦିନେ ସେ ମନ୍ଦିର ପୁଜାରୀଙ୍କୁ କହିଲେ ମୁଁ ଏବେ ମନ୍ଦିରକୁ ଆସିବି ନାହିଁ , ପୁଜାରୀ ଯେବେ ତାଙ୍କୁ ଏହାର କାରଣ ପଚାରିଲେ ତେବେ ସେ କହିଲେ କି ଏହି ମନ୍ଦିରର ଅଧିକାଂଶ ଲୋକେ…

ଜଣେ ମହିଳା ସବୁଦିନ ଭଗବାନଙ୍କର ପୁଜା କରିବାପାଇଁ ମନ୍ଦିରକୁ ଆସୁଥିଲେ,  ଦିନେ ସେହି ମହିଳା ପୁଜାରୀଙ୍କୁ କହିଲେ କି ଏବେ ମୁଁ ମନ୍ଦିର ଆସିପାରିବି ନାହିଁ , ଯେତେବେଲେ ପୁଜାରୀ ଏହାର୍ କାରଣ ପଚାରିଲେ ତେବେ ସେ କହିଲେ କି ଏହି ମନ୍ଦିରରେ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକେ ଦେଖାଇ ହେବାପାଇଁ ଆସିଥାନ୍ତି , କିଛି ଲୋକ ବସିକରି ମନ୍ଦିରରେ ବ୍ୟର୍ଥ କଥା ହୁଅନ୍ତି , କାରଣ ଭଗବାନ ପୁଜାରେ ତାଙ୍କର ଧ୍ୟାନ ନଥାଏ , ଏହି କାରଣରୁ ମନ୍ଦିର ଆସିବାକୁ ଚାହ୍ଁନ୍ତି ନାହିଁ । ପୁଜାରି ମହିଳାଙ୍କୁ କହିଲେ ଆପଣ ଯାହା ଠିକ୍ ଭାବିପାରନ୍ତି , କିନ୍ତୁ ମହିଲା ନିଜର ଅନ୍ତିମ ଫଇସଲା ନେବା ପୂର୍ବରୁ ପୁଜାରୀ କହିଲେ କି ମୋର ଗୋଟେ ଛୋଟ କାମ କରିଦେବ

ତାପରେ ପୁଜାରୀ ମହିଳାକୁ ଏକ ଗିଲାସ କ୍ଷୀର ଭରିକରି ଦେଲେ,  ଓ କହିଲେ କି ଏହି ଗ୍ଲାସ୍ କୁ ନେଇକରି ମନ୍ଦିର ଦୁଇ ପରିକ୍ରମା କର , କିନ୍ତୁ ପରିକ୍ରମା କରୁଥିବା ସମୟରେ କ୍ଷୀରର ଗୋଟେ ବୁନ୍ଦା ତଳେ ପଡିବ ନାହିଁ,  ମହିଳା କହିଲା ଏହା ବହୁତ ଛୋଟ କାମ ଅଟେ,  ଏବେ ଏହାକୁ କରିଦେଉଛି , ସେହି ମହିଲା ମନ୍ଦିରର ପରିକ୍ରମା ଲଗାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ , ସେ ବହୁତ ସାବଧାନତା ସହ ଚାଲୁଥିଲେ,  ପରିକ୍ରମା ପୁରା କରିବାପରେ ମହିଳା ପୁଜାରୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଗଲେ

ପୁଜାରୀ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ କି ମନ୍ଦିରରେ କେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଦେଖା ଗଲା କି ଯିଏ ଦେଖାଇହେଉଛି , ମହିଳା କହିଲା ମୋର ପୁରା ଧ୍ୟାନ ପୁଜାରେ ଥିଲା,  ମୁଁ ଆଉ କୁଆଡେ ଧ୍ୟାନ ଦେଇନଥିଲି , ପଣ୍ତିତ କହିଲା କି ଏହି ପରି ଆମେ ପୁଜା କରିବା ଉଚିତ୍ , ଆମେ ଅଲଗା ଲୋକଙ୍କ ସହ କିଛି ମତଲବ ରଖିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ , ଏହି କାହଣୀରୁ ଆମକୁ ଏହା ଶିକ୍ଷା ମିଳିଲା କି ପୁଜା କରୁଥିବା ସମୟରେ ଭଗବାନଙ୍କ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଉଚିତ୍ , ବ୍ୟର୍ଥ ଜିନିଷ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଅନୁଚିତ୍ ।