ଯଦି ଆପଣ ବହୁତ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି ତେବେ ଏହି ଆର୍ଟିକିଲ ନିଶ୍ଚିତ ପଢନ୍ତୁ – ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନରେ ଦୁଃଖ କମ ହେଇଯିବ..

କଣ ଆପଣଙ୍କ ସହ ଏମିତି କେବେ ହେଇଛି ଆପଣ କୌଣସି ଗୋଟେ କଥାକୁ ନେଇକି ଚିନ୍ତାରେ ପଡିରୁହନ୍ତି,ବହୁତ ଭାବନ୍ତି, କେତେବେଳେ କେତେବେଳେ ସେହି ଗୋଟିଏ କଥାକୁ ନେଇକି ଗୋଟେ ଦିନ ଭାବିଚାଲନ୍ତି।ସେହି ଗୋଟିଏ କଥାକୁ ଭାବିଚାଲନ୍ତି।ଭାବିଭାବି ଆପଣଙ୍କ ବୁଦ୍ଧି ପହଂଚିଯାଏ ,କଣ ନା ଏହି ଭାବନାର ପରିଣାମ ସକାରତ୍ମକ ହେବ କିମ୍ବା କୌଣସି ନିଷ୍କର୍ଷରେ ପହଞ୍ଚିବେ।ଶହେ ଭିତରେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ଭାବିବା ଠିକ ହେଉଥିବ।କାରଣ ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯାହା ପରିଣାମ ହୁଏ ତାହା ଅଧିକ ଭାବିବା କିମ୍ବା ଚିନ୍ତନ ଦ୍ୱାରା ହୋଇନଥାଏ।

ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଧିକ ଭାବନ୍ତି ତାଙ୍କୁ ‘ଓଭର ଥିଙ୍କର’ କୁହନ୍ତି।ଏମାନଙ୍କର ଅଧିକାଂଶ ସମୟ ଭାବନା ଏବଂ ଚିନ୍ତନରେ ଚାଲିଯାଏ।ଏମାନେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ଖରାପ କରନ୍ତି ତା ଛଡା ନିଜର ବି ଏମିତି କିଛି କରନ୍ତି ନିଜେବି ଜାଣି ପାରନ୍ତିନି।ଏମାନେ ଦୁନିଆକୁ କଣ ଲୁଚାନ୍ତି ଆସନ୍ତୁ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଜଣେଇଦଉଛୁ।

କୌଣସି ଜିନିଷ ହବାକୁ ଯାଉ ନଥିବା କିନ୍ତୁ ସେଇଜିନିଷ ବିଷୟରେ ନେଇକି ଭାବନ୍ତି,ଜାଣତରେ କିମ୍ବା ଅଜ୍ଞତାରେ ନିଜ ଚିନ୍ତା କୁ ବଢ଼େଇଚାଲନ୍ତି,ଏଥିରୁ ବଂଚିବା ସେମାନଙ୍କୁ ଆସେନି। ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଅଧିକ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ବାସ୍ତବରେ ସେମାନେ ଅଧିକ ସୁରକ୍ଷିତ ଭାବନା ରଖନ୍ତି।ଏମନେ ନିଜ ପାଖଆଖ ଲୋକଙ୍କୁ ନିଜ ଭବନା ଲୁଚାନ୍ତି ନାହିଁ।ସମ୍ଭବତଃ ଚିନ୍ତାକୁ ଏବଂ ଭବନାକୁ କମେଇବା ପରେ ହିଁ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରନ୍ତି।କିନ୍ତୁ କଥା ହେବା ମାତ୍ରେ ହିଁ ଜାଣିପାରିବେ ଯେ ଏହିଲୋକ ମାନେ କିଛି ଅଧିକ ଭାବୁଥିବା ଲୋକ ମାନଙ୍କ ଶ୍ରେଣୀର ଅଟନ୍ତି, ଅଧିକା ଭାବିବା,ଲୋକମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି।ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ କଣ ଭାବନ୍ତି, ଅନ୍ୟଲୋକଙ୍କ ରାୟ କଣ, ଏହି କଥା ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବହୁତ ମହତ୍ତ୍ୱ ରଖେ,ତେଣୁ ଏମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଖୁସିରଖୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି କହିପାରିବେ।ନିଜ ଆଖପାଖ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଖୁସି ରଖିବା ପାଇଁ କିଛିବି କରିପାରିବେ।

ରାଇ ର ପାହାଡ ବନେଇବା ଗୋଟେ ଛୋଟ କାହାଣୀ ଅଛି ତଥା ଯିଏ ଛୋଟ କଥାକୁ ନେଇକି ବଡ କରେ ତାକୁ ବି ଆମେ ଏହି ଶ୍ରେଣୀରେ ରଖୁ।ଛୋଟରୁ ଛୋଟ କଥାକୁ ବଡ କରିବା ଏମାନଙ୍କଠୁ ଅଧିକ କେହି ଜାଣିନଥିବେ।ଯତେବେଳେ ପ୍ରତିଦିନ ଏମିତି ଭାବିବେ ନିଦ କେମିତି ଆସିବ।ତେଣୁ ଏମାନଙ୍କୁ ରାତିରେ ନିଦ ଆସେନି,ବାସ ଏପଟ ସେପଟ ହେଇକି ରାତି କଟେଇ ଦିଅନ୍ତି।ଯେତେବେଳ ମସ୍ତିସ୍କ ରେ ଏପଟ ସେପଟ କଥା ଅସୁଥିବା ସେତେବେଳ ଯାଏଁ ନିଦ ଆସିବେନି।

ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ଅଧିକ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଅନ୍ୟମାନେ ସେମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ କଣ ଧାରଣା ରଖନ୍ତି।ଏହି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଥିଲେ ଆପଣ କଣ କରିଥାନ୍ତେ, କଣ ଚିନ୍ତା କରିଥାନ୍ତେ,ଆପଣଙ୍କ ରାୟ କଣ ହବ,ଏମିତି କିଛି ପ୍ରଶ୍ନ ଅଛି ଯାହା ସବୁବେଳେ ଏମାନଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ଚାଲୁଥାଏ।

ଯେଉଁ ଲୋକ ଦରକାରରୁ ଅଧିକ ଚିନ୍ତନ କିମ୍ବା ବିଚାର କରନ୍ତି,ତାଙ୍କ ମସ୍ତିଷ୍କକୁ କାବେବି ଆରାମ ମିଳିପାରେ ନାହିଁ।ସେମାନେ ନିଜପାଇଁ କିଛି କରିପାରନ୍ତି ନା ଅନ୍ୟମାନେ ଏମାନଙ୍କୁ ସହାୟତା କରିପାରନ୍ତି।ଏମାନଙ୍କ ମସ୍ତିସ୍କ ଚାଲୁରହେ ।ବାସ ନିରନ୍ତର ଚାଲୁରହେ।ସେମନଙ୍କ ମୁଣ୍ଡରେ ବାସ ଚାଲୁରହେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଆଉ କିଏ ଅସୁବିଧାରେ ନପଡ଼ୁ,ତଥା ତାଙ୍କ ପାଇଁ କିଛି ସମସ୍ୟା ନ ଆସୁ ,ତେଣୁ ତାଙ୍କର ଭୁଲ ନଥିଲେ ବି ସେମାନେ ଭୁଲ ମାଗିଚାଳନ୍ତି।ଗୋଟେ କଥା ସତ ,ଭୁଲ କାହାର ବି ହଉ ଭୁଲ ଏମାନେ ହିଁ ମାଗନ୍ତି।ସବୁବେଳେ ଚିନ୍ତା କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କିଛି ବି ହାସିଲ ହୁଏ ନାହିଁ।