କଣ କାରଣ ଅଟେ ଯାହା ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଏହି ଛୋଟ ଜିନିଷକୁ ସବୁବେଳେ ଦେଲେ ଏତେ ମହତ୍ତ୍ୱ

ଏହା କହିବା ଦରକାର ପଡେନି କି ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଲୀଳା କେତେ ଅଧିକା ମନୋମୋହକ ହୋଇଥାଏ , ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନିଜ ଯେତେ ବି ଲୀଳାରୁ ନାନାପ୍ରକାରର ଅସଂମ୍ଭବ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି , ତଥା କରାଇଥାନ୍ତି , କିନ୍ତୁ ଆପଣ ଧ୍ୟାନ ଦେଇଥିବେ କି ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ହାତରେ ସବୁବେଳେ ତାଙ୍କ ପ୍ରିୟ ବସ୍ତୁ ରହିଥାଏ , ଯାହାକୁ ସେ ନିଜ ପ୍ରାଣରୁ ଅଧିକା ଭଲ ପାଆନ୍ତି, ତାଙ୍କର ବଂଇଶୀକୁ ଶୁଣିକରି ମଣିଷ କଣ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ବି ମୋହିତ ହୋଇଯାଆନ୍ତି , ବୋଧେ ଏହି କଥାର ଅନ୍ଦାଜା ନଥିବ କି ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବଂଇଶିରେ ଜୀବନର ସବୁ ରହସ୍ୟ ଲୁଚି ରହିଛି, ତାଙ୍କର ବଂଇଶିରେ ଆମକୁ ସବୁବେଳେ କେତେ କହନ୍ତି ମଣିଷର ଆଚରଣ କିପରି ରହିବା ଉଚିତ୍ । ଆପଣଙ୍କୁ କହିଦେବୁ କି ଏ ସବୁ ଗୁଣର କାରଣରୁ ଏକ ଛୋଟ ବଂଇଶି ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ବହୁତ ପ୍ରିୟ ଥିଲା , ଆଜି ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ବଇଁଶି ସଂବନ୍ଧିତ କିଛି କଥା କହିବାକୁ ଯାଉଛୁ, ଯାହା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନରେ କେଉଁଠି ନା କେଉଁଠି କିଛି ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥାଏ , ଓ କିଛି ବହୁତ ମୁଲ୍ୟବାନ ସନ୍ଦେଶ ବି

ଏମିତି ଥିଲା ଥରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଯମୁନା ନଦୀର ତଟରେ ବଂଇଶି ବଜାଉଥିଲେ , ତାଙ୍କର ବଂଇଶୀର ମଧୁର ଶବ୍ଦ ଶୁଣିକରି ତାଙ୍କ ପାଖପାଖରେ କିଛି ଗୋପି ଆସିଗଲେ , ଓ ମଉକା ପାଇକରି ଧୀରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ନିଜ ବଂଶୀ ଲୁଚାଇଦେଲେ , ପରେ ଗୋପିମାନେ ବଂଶୀରୁ ପଚାରିଲେ ତୁମେ ପୁର୍ବଜନ୍ମରେ ଏମିତି କଣ ପୁଣ୍ୟ କାମ କରିଥିଲ ଯାହାକି ତୁମେ କେଶବର ଗୋଲାପ ପାଖୁଡିପରି ଓଠରେ ଲଗାତାର ସ୍ପର୍ଶ କରୁଛ ? ଏତିକି ଶୁଣି ପ୍ରଥମେ ବଂଶୀ ହାଲକା ସ୍ମିତ ହାସ୍ୟ ଦେଲା ଓ କହିଲା କି ମୁଁ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବାପାଇଁ ବହୁତ ଜନ୍ମରୁ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରିଥିଲି,  ବଂଶୀ କହିଲା କି ଯେବେ ତ୍ରେତାଯୁଗରେ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀରାମ ବନବାସ କାଟୁଥିଲେ , ତେବେ ସେହି ସମୟରେ ମୋର ସାକ୍ଷାତ ତାଙ୍କ ସହ ହୋଇଥିଲା

ତେବେ ତାଙ୍କ ଚାରିପଟେ ଢେରସାର ମନମୋହକ ପୁଷ୍ପ ଓ ଫଳ ଥିଲା , ସେ ଆଗକୁ ଆସି କହିଲେ କି ସେ ପୁଷ୍ପର ତୁଳନାରେ ମୋତେ ଏମିତି କିଛି ବିଶେଷ ଗୁଣ ନଥିଲା , କିନ୍ତୁ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀରାମ ମୋତେ ଅନ୍ୟ ଗଛର ବରାବର ମହତ୍ତ୍ୱ ଦେଲେ , ଓ ସେହି ସମୟରେ ତାଙ୍କର କୋମଳ ଚରଣର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇକରି ମୋତେ ବହୁତ ହିଁ ପ୍ରେମ ଅନୁଭବ ହେଉଥିଲା , ସେହି ସମୟରେ ମୋର କଠୋରତା ବିଲକୁଲ୍ ଚିନ୍ତା ନକରିନଥିଲି, ମୋତେ ପ୍ରଥମଥର ନିଜ ସଂପୁର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନରେ କାହାକୁ ଏତେ ପ୍ରେମର ସ୍ୱୀକାର କରିନଥିଲେ , ଓ ସେହି ସମୟରେ ମୁଁ ଏହା ତୟ କରିନେଲି କି ଏବେ ଯାହା ବି ଅଛି ମୁଁ ତାଙ୍କ ଜୀବନସାରା ତାଙ୍କ ସହ ରହିବି ।

କାରଣ ସେ ଯୁଗରେ ଶ୍ରୀରାମ ମର୍ଯ୍ୟାଦାର ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧିହୋଇଥିଲେ,  ସେ ମୋତେ ଦ୍ୱାପର ଯୁଗରେ ନିଜ ସହ ରଖିବାର ବଚନ ରଖିଲେ ଓ ଭଗବାନ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣଙ୍କ ଜନ୍ମରୁ ହିଁ ତାଙ୍କ ସହ ଅଛି, ଓ ଅନ୍ତ ଯାଏଁ ରହିବି, ସଦା ତାଙ୍କର୍ ଓଠର ପାଖରେ ଓ ହୃଦୟର ପାଖରେ , ତେବେ ଠାରୁ ଯେବେ ବି ବଇଁଶୀ ବାଜେ ତେବେ ମଧୁର ବାଜିଥାଏ,  ଓ ଏହି ପରି ବଂଇଶି ଆମେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଏକ ସନ୍ଦେଶ ବି ଦେଉଛୁ , ଯେବେ କାହାକୁ କଥା ହେବ ମଧୁରତା ରଖିବ