ଆଜିର ସବୁଠୁ ମଜାଦାର ନୂଆ ଜୋକ୍ସ: ପତ୍ନୀ କ୍ରୋଧରେ ସ୍ଵାମୀଙ୍କୁ କହିଲେ- ମୁଁ ବିରକ୍ତ ହେଇଗଲିଣି ପ୍ରତିଦିନ ତମେ ସବୁଦିନ – ଏପରି କଥା ଯେ ଶୁଣିଲେ ହସି ହସି ବେଦମ ହେଇଯିବେ ଆପଣ..
ହସିବ ଦ୍ଵାରା ଜୀବନ ବହୁତ ସହଜ ହୋଇଯାଇଥାଏ। ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବା ମଧ୍ୟଏକ କଳା ଅଟେ । ଜୀବନ କେବଳ କଟେଇବା ଅଳ୍ପ ଅଟେ, ଜୀବନ କୁ ବଞ୍ଚିବାର ଅଛି। ଏମିତିରେ ଜୀବନକୁ ଖୋଲିକି ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ହସିବା ଜରୁରୀ ଅଟେ। ଆପଣଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆଣିଛୁ ଏପରି ମଜାଦାର ଜୋକ୍ସ ଯାହାକୁ ପଢିକି ଆପଣଙ୍କ ହସ ଅଟକିବ ନାହିଁ ।
ଆପଣ କେବେ ଚିନ୍ତା କରିଛନ୍ତି? ହସ୍ପିଟାଲରେ ଅପରେସନ ପୂର୍ବରୁ ରୋଗୀଙ୍କୁ ବେହୋଶ କାହିଁକି କରାଯାଏ? ଯଦି ବେହୋଶ କରିବେ ନାହିଁ ଆଉ ରୋଗୀ ଅପରେସନ କରିବା ଶିଖିଯାଏ ତ ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ ଆଉ କିଏ ପଚାରିବ? ମାନେ ଲାଗିଯିବ ସେମାନଙ୍କ ଧନ୍ଦାରେ ମାନ୍ଦା ।
ଓକିଲ- ଛାଡପତ୍ର କରେଇବା ପାଇଁ 50000ଟଙ୍କା ଲାଗିବ। ବାଦୀ- ପାଗଳ ହେଇଗଲ କି…? ପଣ୍ଡିତ ତ 1100ଟଙ୍କାରେ ବିବାହ କରେଇଥିଲେ….! ଓକିଲ- ଦେଖିଲ ତ ଶସ୍ତା କାମର ଫଳ
ଭାରତ ଏକ ଏପରି ଦେଶ ଅଟେ ଯେଉଁଠାରେ ବର୍ଷା ଇଞ୍ଚ ସେଣ୍ଟିମିଟର ବଦଳରେ ଏହି କଥାରେ ମପାଯାଏ ଯେ ଗଳିର ନାଳ ପୁରିଯାଇଛି କି ନାହିଁ ଏବଂ କରେଣ୍ଟ ଏହି କଥାରୁ ଚେକ କରାଯାଏ ଯେ ପଡୋଶୀଙ୍କର ଅଛି କି ଯାଇଛି ।
ଗୋଟିଏ କଥା ସବୁବେଳେ ମନେ ରଖିବ । ଦୁନିଆରେ କିଛି ମିଳୁ କି ନମିଳୁ ଦୁଇଟି ଜିନସ ହକରେ ନେବା ଉଚିତ । ଗୋଟିଏ ହେଲା ସିଙ୍ଗଡା ସହିତ ଏକ୍ସଟ୍ରା ଚଟଣି ଅନ୍ୟଟି ଗୁପଚୁପ ଖାଇବା ପରେ ଶୁଖିଲା ପାମ୍ପଡ । ଚାଣକ୍ୟଙ୍କର ମାଉସୀ
ଦିନେ ଗୋଟିଏ ପୁଅ ନିଜର ଗାର୍ଲଫ୍ରେଣ୍ଡକୁ ପଚାରିଲା- ଜାନୁ ତୁମେ ପ୍ରତିଦିନ ଗୋଟିଏ ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧୁଚ, ତୁମକୁ ଅଦ୍ଭୁତ ଲାଗୁନି… । ଝିଅ- ଏହା ମୋର ଅଫିସ ୟୁନିଫର୍ମ ଅଟେ, ଶଳା ବେକାର ।
ଜୀବନରେ କିଛି କାଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ । ନଚେତ ବୁଢା କାଳରେ ଗଙ୍ଗାରେ ଯାଇ କଣ ଧୋଇବ… କଛା
ପତ୍ନୀ କ୍ରୋଧରେ ସ୍ଵାମୀଙ୍କୁ କହିଲେ- ମୁଁ ବିରକ୍ତ ହୋଇଗଲିଣି ପ୍ରତିଦିନର ପାଟିତୁଣ୍ଡ ଯୋଗୁ ମୋତେ ଛାଡପତ୍ର ଦରକାର। ସ୍ଵାମୀ- ଏହା ନିଅ ଚକୋଲେଟ ଖାଅ । ପତ୍ନୀ- ଶାନ୍ତ କରୁଛ ମୋତେ । ସ୍ଵାମୀ- ନାଆ ରେ ପାଗଲୀ, ମା କୁହନ୍ତି କିଛି ଭଲ କାମ କରିବା ଆଗରୁ ମୁହଁ ମିଠା କରିବା ଉଚିତ ।
ପୁଅ ଝିଅ ହୋଟେଲକୁ ଗଲେ । ୱେଟର- ମାମ ଆପଣ କଣ ନେବେ…??? ଝିଅ- ମିର୍ଚ ବାଲା ଘେବର । ୱେଟର- କଣ…?? ଝିଅ- ମିର୍ଚ ବାଲା ଘେବର… । ପୁଅ- ଆରେ ଭାଇ ଗାଉଁଲି ଅଟେ….!!! ତୁ ଟେନସନ ନେ ନା …. । ପିଜ୍ଜା ମାଗୁଛି….!!!!
ଏହା ତ ଭଲ ହେଲା ଯେ 1947ରେ ହ୍ଵାଟସଆପ ନଥିଲା… । ନଚେତ ସ୍ଵାଧୀନତା ନିମନ୍ତେ କେହି ଯୁଦ୍ଧକୁ ଓହ୍ଲେଇନଥାନ୍ତେ … । ଲୋକମାନେ ଘରେ ବସି କହିଥାନ୍ତେ ଯେ…. ଏହି ମେସେଜକୁ ଏତେ ପ୍ରସାର କର ଯେ ଇଂରେଜ ଆପେ ଆପେ ଭାରତ ଛାଡି ଚାଲିଯିବେ ।
ଥରେ ପଠାଣ ଜାହାଜରେ ଗୋଟିଏ ସିଟ ଉପରେ ବସିଗଲା ଏବଂ ସେଠାରୁ ଉଠିବାର ନାମ ନେଉନଥିଲା। ଲୋକମାନେ ବହୁତ ଅନୁରୋଧ କଲେ କିନ୍ତୁ ସେ ରାଜି ହେଲା ନାହିଁ ଏବଂ କହିଲା, “ପଠାଣର କଥା ଗୋଟେ, ଆମେ ନିଜର ନିଷ୍ପତ୍ତି ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବୁ ନାହିଁ “। ସେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଆସିଲେ ଏବଂ ପଠାଣ କାନରେ କିଛି କହିଲେ ତ ପଠାଣ ଏକଦମ ଉଠିକି ନିକଟ ସିଟକୁ ଚାଲିଗଲା। ସବୁ ଳିକାମାନେ ବିସ୍ମିତ ହୋଇଗଲେ ଏବଂ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ଯେ ସେ କଣ ଏପରି କହିଲେ ଯେ ପଠାଣ ମାନିଗଲା । ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ କହିଲେ ଯେ ମୁଁ ପଠାଣକୁ ପଚାରିଲି ଆପଣ କୁଆଡେ ଯିବେ? ପଠାଣ ମୋତେ କହିଲା- ଦୁବାଇ । ତ ମୁଁ ପଠାଣକୁ କହିଲି, “ଦୁବାଇର ସିଟ ଆଗରେ ଅଛି, ଏହା ତ ଆମେରିକାର ସିଟ ଅଟେ ।
ସକାଳୁ ସକାଳୁ ପତ୍ନୀ ନିଦରୁ ଉଠିବା ମାତ୍ରେ କହିଲେ- ହେଇଟି ଶୁଣୁଛ । ସ୍ଵାମୀ- କଣ ହେଲା । ପତ୍ନୀ- ମୋତେ ସ୍ଵପ୍ନ ଆସିଲା ଯେ ଆପଣ ମୋ ପାଇଁ ହୀରାର ହାର ନେଇକି ଆସିଛନ୍ତି। ସ୍ଵାମୀ- ଠିକ ଅଛି ତେବେ ପୁଣି ଶୋଇପଡ ଆଉ ପିନ୍ଧି ଦିଅ ।
ସ୍ଵାମୀ କିଛି ବିଳମ୍ବରେ ଉଠିଲେ ଏବଂ କହିଲେ – ଆଜି ତ ବହୁତ ଗରମ ଲାଗୁଛି, ଥଣ୍ଡା ଥଣ୍ଡା ପାଣିରେ ଗାଧେଇବା । ଗାଧେଇବା ପରେ ସ୍ଵାମୀ- ହେଇଟି ଶୁଣୁଛ ଟିକେ ତଉଲିଆ ଦେବ । ପତ୍ନୀ(ଚିଲ୍ଲେଇ କରି)- ତୁମର ସବୁବେଳେ ଏହି କାମ ଅଟେ, ବିନା ତଉଲିଆରେ ଗାଧେଇ ଜାଉଚ। ଏବେ ମୁଁ ଖାଦ୍ୟ ତିଆରି କରିବି ନା ତୁମକୁ ତଉଲିଆ ଦେବି। ଚଡି ଗଞ୍ଜି ମଧ୍ୟ ଧୋଇକି ନଳରେ ଟାଙ୍ଗି ଦେଉଛ ସେସବୁ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଉଠେଇବାକୁ ପଡୁଛି । ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗାଧେଇବା ପରେ କେବେ ବାଇପର ଲଗେଇନ। ପୁଣି ଆଉ ଚଡି ଗଞ୍ଜି ପାଇଁ ମୋତେ ଡାକିବ । କଲି ତ ବାଲଟି ମଧ୍ୟ ଖାଲି ଛାଡି ଦେଇଥିଲ ତୁମେ। ପୁଣି ଯେବେ ବାହାରକୁ ବାହାରିଲ ତ ସାରା ଘରେ ଓଦା ପାଦରେ ଚିହ୍ନ କରିଦେଇଛ। ତାପରେ ଚିହ୍ନ ଉପରେ ମାଟି ପଡିବ ତ ସବୁ ଆଡେ ଅପରିଷ୍କାର ହେଇଯିବ । ଥରେ ଚାକରାଣୀ ତା ଉପରେ ଖସି ପଡିଥିଲା ପୁଣି 3ଦିନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସିନଥିଲା। ଜାଣିଛ ମୋର କଣ ଅବସ୍ଥା ହେଇଥିଲା କାମ କରି କରି । ସ୍ଵାମୀ- ଶଳା ଗାଧେଇକି ଭୁଲ କରିଦେଲି ।
ସାନ୍ତା- ଉଡାଜାହାଜରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲା। ଏୟାରହୋଷ୍ଟେସ ହସିକି ତାର ଅଭିବାଦନ କଲା । ଅଭିବାଦନର ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତର ଦେବାକୁ ଯାଇ ସାନ୍ତା କହିଲା- ଆପଣଙ୍କ ଚେହେରା ମୋର ପତ୍ନୀ ସହିତ ବହୁତ ମିଶି ଯାଉଛି। ଏକଥା ଉପରେ ଏୟାର ହୋଷ୍ଟେସ ତାକୁ ଗୋଟିଏ ଚାପୁଡା ମାରିଦେଲା। ଗାଲକୁ ଆଊଁସି ସାନ୍ତା କହିଲା- ଚେହେରା ହିଁ ନୁହେଁ, ଅଭ୍ୟାସ ମଧ୍ୟ ମିଶିଯାଉଛି ।